موج وبلاگی " جلوه های معلمی استاد مطهری"

به گزارش همه با هم، موج وبلاگی به مناسبت هفته معلم و شهادت استاد مطهری، با نام " جلوه های معلمی استاد مطهری" راه اندازی شد. 
در این موج وبلاگی علاقه مندان می‌توانند از سخنان اساتید، شاگردان، دوستان آن استاد شهید با موضوعات زیر در قالب های (پوستر، اینفوگرافی، عکس نوشته، یادداشت و دلنوشته) تولید محتوا و در وبلاگ ها منتشر نموده و لینک مطلب را در قسمت نظرات برای ما ارسال کنند. 

موضوعات:
1-    شهید مطهری و مفهوم اقتصاد مقاومتی
2-    شهید مطهری، فرهنگ اقتصاد مقاومتی
3-    شهید مطهری، ابعاد و مولفه های عمل انقلابی
4-    شهید مطهری، ضرورت تفکر و عمل
5-     شهید مطهری، راه‌کارهای تقویت مبانی ولایت فقیه در بین مردم 
6-     شهید مطهری، نقش و فرهنگ جایگاه مهدویت التزام به ولایت در مردم 
7-     شهید مطهری، اهمیت و ضرورت ایمان و معنویت در بین جوانان 

سروده دانش آموز زاهدانی در روز پدر

میلاد جعفری کیخا ، شاعر،ترانه سرا از 9 سالگی به مرثیه خوانی و مداحی روی آورد وبا شرکت درمراسمات مذهبی وعزاداری ارادت خودرا به اهل بیت نشان داد.

میلاد جعفری کیخا ، شاعر،ترانه سرا،نویسنده ی ایرانی درخرداد ماه 1378در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود وی از9سالگی به مرثیه خوانی ومداحی روی اورد وبا شرکت درمراسمات مذهبی وعزاداری ارادت خودرابه اهل بیت نشان داد.

از14سالگی واردعرصه ی هنروادبیات شد وبامطالعه ی ادیبان وبزرگان شعروادب فارسی ،علاقه ی خودرا به هنروشعرنشان داد.

از15سالگی سرودن شعررا اغازکرد واولین اثارخودرا درقالب شعرنوسرود.ازبرجسته ترین این اثارمی توان به فتنه،پرنسس،نیمکت چوبی،نخستین بار،کعبه غرق خون و...اشاره کرد

همزمان درکنارشعر،ترانه را نیز اغاز کرد وآثاری را نیز در این زمینه به دوست داران هنر تقدیم کرد که می توان به بغض گلو،دلم گرفته،جشن جدایی،تراژدی و... اشاره کرد

(شعر کعبه غرق خون درمورد حادثه منا وجنایات ال سعود در مورد حجاج بیت الله سروده شده است)

مسیح همزمان به ادبیات پست مدرن گرایش پیدا کرد واشعاروترانه هایی ازجمله:مرگ روح،خسته ام،،زندگی زیبا نیست،نامش را نمی دانم رادراین زمینه آفرید
 

شعرزیر آخرین سروده مسیح جعفری است که به مناسبت روز پدر سروده است
 

                                     مردی باچشمانی مشکی
 

قلمی دردستم،کاغذی درجیبم                     نفس غمگینی می کند تعقیبم

 

پشت سرمی آید،سایه ی سنگینی                مرده طوفان خورده،هیبت سهمگینی

پدرم رادیدم،چهره ای پژمرده                   قامتی ایستاده،زندگی اش مرده

زیرباران امد،باخودش نان آورد               لقمه ای نان امه،با خودش جان آورد

دست اودردستم،مثلِ پنبه زبربود              عشق اودرقلبم،می شود نامحدود

نامِ اوغمگین بود،واؤه ای سنگین بود        چشمِ پرآبِ پدر،مثل شب،مشکین بود

خاطرات آن شب درسرم خواهد ماند        قهرمانِ خودرا،لیلا خواهم خواند

شده ام مجنونِ آن دوچشم مستش             زنده ام تا وقتی، بوسه هست بر دستش
 

تقدیم به پدر عزیزم محمد